دانشمند آسیایی (03 آوریل 2024) – دیابت نوع 2 (DM) یک اختلال متابولیک پیچیده است که با سطح بالای قند خون مشخص می شود. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، شیوع دیابت نوع 2 در تمام کشورها، صرف نظر از سطح درآمدشان، طی سه دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که بیش از 95 درصد از افراد مبتلا به دیابت به دیابت نوع 2 مبتلا هستند. حدود 19 درصد از بزرگسالان در سراسر جهان به بیماری شدید لثه مبتلا هستند که به بیش از 1 میلیارد مورد در سراسر جهان می رسد.
افراد مبتلا به دیابت اغلب از پریودنتیت رنج می برند، یک عفونت جدی لثه که به لثه ها و استخوانی که از دندان ها حمایت می کند آسیب می رساند و منجر به از دست دادن دندان می شود. با این حال، ماهیت پیچیده نحوه تعامل این دو شرایط به طور کامل درک نشد.
اکنون، یک مطالعه جدید توسط محققان کره ای اولین توضیح را در مورد چگونگی ارتباط پریودنتیت و دیابت در سطوح عمومی و سلولی سیستم ایمنی ارائه می دهد. این مطالعه توسط محققان دانشگاه ملی پوسان (PNU) در بوسان، کره جنوبی انجام شد و در پزشکی بالینی و ترجمه.
اگرچه پریودنتیت یک بیماری شایع در افراد مبتلا به دیابت است، اما اثرات آن بر سلامتی و نحوه تعامل آن با دیابت نوع 2 به طور کامل شناخته نشده است. مطالعات قبلی فقط به نحوه واکنش سیستم ایمنی در لثه‌ها پرداخته‌اند و تصویر بزرگ‌تری از تأثیر آن بر کل بدن را از دست داده‌اند.
برای درک رابطه بین این دو بیماری، دانشمندان سلول های خونی را از یک گروه مختلط شامل 11 فرد سالم، 10 نفر مبتلا به بیماری لثه اما بدون دیابت (PD) و شش نفر مبتلا به بیماری لثه و دیابت (PDDM) جمع آوری کردند.
آنها سپس این سلول ها را با استفاده از تکنیک توالی یابی RNA تک سلولی پیشرفته تجزیه و تحلیل کردند که به شناسایی انواع مختلف سلول ها و عملکرد آنها در بافت ها یا موجودات کمک می کند. دانشمندان سپس تفاوت‌های بین گروه‌ها را از منظر درون سلولی و بین سلولی مقایسه کردند و انواع خاصی از سلول‌های ایمنی در خون را مطالعه کردند. آنها دریافتند که برخی از سلول ها در هر دو گروه PD و PDDM التهاب بیشتری پیدا کردند.
RESISTIN که مخفف “مقاومت به انسولین” است، مولکولی مهم است که باعث التهاب می شود و با دیابت و سایر شرایط التهابی مزمن مرتبط است. افراد مبتلا به دیابت سلول های بیشتری با RESISTIN داشتند. این امر برای هر دو گروه بیماری پریودنتال (PD) و دیابت (PDDM) صادق است. سطوح خونی RESISTIN در هر دو گروه PD و PDDM بیشتر از افراد سالم بود، که نشان می‌دهد با جریان خون تعامل دارد.
این مطالعه همچنین نشان داد که مسیر RESISTIN در هر دو گروه PD و PDDM، به ویژه در انواع خاصی از گلبول‌های سفید خون (بخش‌های اصلی سیستم ایمنی) به نام مونوسیت‌های کلاسیک فعال‌تر است. این یافته مهم است زیرا مسیر مشترکی را نشان می دهد که بر رابطه بین بیماری لثه و دیابت تأثیر می گذارد. تشخیص RESISTIN در خون بیماران مبتلا به بیماری لثه بدون سایر بیماری ها نشان دهنده نقش آن در التهاب و پتانسیل آن به عنوان یک هدف درمانی برای کاهش خطر ابتلا به دیابت در این بیماران است.
نتایج تغییرات قابل توجهی را در سیستم ایمنی در بیماران مبتلا به بیماری لثه و دیابت نشان داد که نشان می دهد بیماری لثه ممکن است مقدم بر دیابت باشد. به طور مشابه، تشخیص RESISTIN در خون بیماران مبتلا به بیماری لثه، اما هیچ بیماری دیگری وجود ندارد، نشان می دهد که ممکن است هدفی برای درمان برای کاهش خطر ابتلا به دیابت در این بیماران باشد.
یون هاک کیم، استادیار دپارتمان آناتومی، می گوید: «مطالعه ما نوید می دهد که درک ما از تعامل پیچیده بین این دو وضعیت شایع سلامت را تغییر دهد و تأثیر سیستمیک این شرایط را روشن کند و راه بالقوه ای برای مداخلات هدفمند ارائه دهد. در دانشکده ملی پزشکی پوسان (PNU). او همچنین استاد ارشد گروه علوم ژنومیک بین رشته ای است.
–
منبع: دانشگاه ملی پوسان؛ تصویر: Shutterstock
این مقاله را می توان در آدرس زیر یافت: پیوند ایمونولوژیک بین پریودنتیت و دیابت نوع 2 که توسط تجزیه و تحلیل RNA تک سلولی رمزگشایی شده است.
سلب مسئولیت: این مقاله لزوماً منعکس کننده نظرات AsianScientist یا کارکنان آن نیست.