AsianScientist (08 مه 2024) – در سال های اخیر، میکروپلاستیک ها به دلیل تاثیر منفی بر محیط زیست و سلامت انسان، توجه جهانی را به خود جلب کرده اند. میکروپلاستیک ها در هر گوشه ای از محیط ما نفوذ کرده اند، از اعماق اقیانوس ها گرفته تا هوایی که تنفس می کنیم و حتی آب ابری. با این حال، یک خبر خوب وجود دارد. یک مطالعه اخیر نشان داد که جنگل ها به طور بالقوه به عنوان یک مخزن حیاتی برای میکروپلاستیک های موجود در هوا عمل می کنند.
میکروپلاستیک های موجود در هوا ذرات پلاستیکی کوچکی هستند – کمتر از 100 میکرومتر – که در اتمسفر معلق هستند و در محیط پراکنده می شوند. جنگل‌ها به جمع‌آوری آلاینده‌های موجود در هوا معروف هستند، اما توانایی آنها در به دام انداختن میکروپلاستیک‌های موجود در هوا به خوبی شناخته شده نیست.
در مطالعه جدید، یک تیم تحقیقاتی چند نهادی به سرپرستی پروفسور آکان میازاکی از دانشگاه زنان ژاپن از روش جدیدی برای اندازه‌گیری سطوح میکروپلاستیک چسبیده به موم اپیکوتیکولار – یک پوشش مومی که سطح بیرونی گیاهان زمینی را می‌پوشاند – روی درخت استفاده کردند. برگ، که نشان داد، که جنگل ها به طور بالقوه به عنوان غرق زمینی برای این ذرات عمل می کنند.
برای اهداف این مطالعه، محققان برگ‌های آن را بررسی کردند بلوط خرد شدهیا درختان بلوط کونارا، نوعی بلوط بومی ژاپن.
ما میکروپلاستیک های موجود در هوا را روی برگ های بلوط کونارا در جنگل کوچکی در توکیو بررسی کردیم. ناتسو سوناگا، نویسنده ارشد این مطالعه که در مجله منتشر شده است، گفت: ما می‌خواستیم یک روش قابل اعتماد برای تجزیه و تحلیل سطوح این میکروپلاستیک‌ها بر روی سطوح برگ و نحوه جذب میکروپلاستیک‌های موجود در هوا توسط برگ‌ها تعیین کنیم. نامه های شیمی محیطی.
در مجموع 102 قطعه میکروپلاستیک موجود در هوا در 12 مجموعه از نمونه های برگ جمع آوری شده در دو تاریخ نمونه برداری شناسایی شد. آنها به چهار نوع پلیمر طبقه بندی شدند: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، کوپلیمر اتیلن-پروپیلن و سیلیکون.
فرآیند استخراج
برای استخراج پلاستیک، برگ های درخت بلوط از طریق سه فرآیند پردازش شدند: شستشو با آب فوق خالص. درمان همزمان با امواج اولتراسونیک و شستشو با آب فوق خالص؛ و درمان با محلول قلیایی 10% هیدروکسید پتاسیم. این تیم دریافت که دو درمان اول برای تعیین دقیق سطوح میکروپلاستیک های موجود در هوا بر روی برگ های تاج جنگل کافی نیست. با این حال، درمان با هیدروکسید پتاسیم قلیایی هم موم اپیکوتیکول و هم مواد چسبیده به آن را حذف می‌کند و ثابت می‌کند که روشی مؤثر برای تشخیص میکروپلاستیک‌های موجود در هوا متصل به سطوح برگ است.
پروفسور میازاکی توضیح داد: “ما دریافتیم که میکروپلاستیک موجود در هوا به شدت به موم اپیکوتیکولی موجود در سطح برگ می‌چسبد.”
به گفته این مطالعه، تحقیقات قبلی که صرفاً بر دو روش اصلی تکیه می کرد، ممکن است میزان پلاستیک چسبیده به سطوح برگ را دست کم گرفته باشد.
“بر اساس یافته های ما، ما به این باور داریم بلوط خرد شده سوناگا گفت: جنگل‌های ژاپن با مساحتی حدود 32500 کیلومتر مربع، سالانه حدود 420 تریلیون میکروپلاستیک معلق در هوا را در تاج‌های خود به دام می‌اندازند. این نشان می‌دهد که جنگل‌ها می‌توانند به عنوان غرق‌های زمینی برای میکروپلاستیک‌های موجود در هوا عمل کنند.»
اینکه چگونه تجمع این میکروپلاستیک ها بر اکوسیستم های جنگلی از جمله عملکرد اکوسیستم و سلامت خاک تاثیر می گذارد، ناشناخته است و نیاز به مطالعه بیشتر دارد.
–
منبع: دانشگاه زنان ژاپن; تصویر: Shutterstock
مقاله را می توان در آدرس زیر یافت: استخراج قلیایی منجر به تعداد بیشتری از میکروپلاستیک ها در تاج پوشش جنگلی می شود: پیامدهای ذخیره سازی میکروپلاستیک
سلب مسئولیت: این مقاله لزوماً منعکس کننده نظرات AsianScientist یا کارکنان آن نیست.